wiesz, mój cały świat nosi Twoje imię

"Spojrzał, dodał mi urody,

a ja wzięłam ją jak swoją.

Szczęśliwa, połknęłam gwiazdę.

Pozwoliłam się wymyślić

na podobieństwo odbicia

w jego oczach. Tańczę, tańczę

w zatrzęsieniu nagłych skrzydeł.

Stół jest stołem, wino winem

w kieliszku, co jest kieliszkiem

i stoi stojąc na stole.

A ja jestem urojona,

urojona nie do wiary,

urojona aż do krwi.

Mówię mu, co chce: o mrówkach

umierających z miłości

pod gwiazdozbiorem dmuchawca.

Przysięgam, że biała róża,

pokropiona winem, śpiewa.

Śmieję się, przechylam głowę

ostrożnie, jakbym sprawdzała

wynalazek. Tańczę, tańczę

w zdumionej skórze, w objęciu,

które mnie stwarza."

Ostatnio trochę walki, co robić, ciągnąć te bezsensowne studia, pracować albo co jeszcze.. z szukaniem pracy lekko nie jest, tym bardziej gdy doświadczenie praktycznie żadne. Do matur zostało mało czasu, i myśle czy po prostu nie siedzieć w domu i się uczyć, a na studia jeździć na wybrane zajęcia tylko..to chyba dobry pomysł, jeżeli nie udało by się  znaleźć pracy.  Przynajmniej czułabym się pewniej jeżeli chodzi o maturę. Tylko nadal pozostaje pytanie co dalej.. Czasem się boję, że może wmawiam sobie tylko że jestem z czegoś dobra, nie jestem w stanie określić konkretnego planu na przyszły zawód, kiedyś marzenia były łatwiejsze, a teraz kończą się na tym, że chce żeby przynajmniej w małym stopniu sprawiało mi to przyjemność, i pozwalało jakoś przeżyć w przyszłości. 

Przyszłość, przyszłość, przyszłość.. ostatnio ciągły temat, przez to chyba czuje się ostatnio coraz starzej..Ludzie ciągle o tym mówią, ich życie się zmienia,biegnie, gna gdzieś do przodu. A ja jestem tutaj, szczęśliwa po prostu szczęśliwa. Może stoje w miejscu,może nie każdego dnia coś się zmienia, a u innych praktycznie z każdym telefonem, rozmową albo zwykłą obserwacją widzę jak dużo się zmienia, Tu ktoś wychodzi z problemów w których tkwił jakiś czas, ktoś szuka miłości, ktoś ją znajduję, inny ją traci, zmiana pracy, nowe plany, rodzina, dzieci, przeprowadzki i tak ciągle. 

Lubię trochę spokoju, brak biegu i po prostu życie które mam teraz, bo mogę je dzielić z Ukochaną osobą i nic więcej nie potrzebuje, bo szczęście przychodzi niekiedy samo, a czasem bardziej lub mniej trzeba o nie zawalczyć. Ale nawet jeżeli walcze to nie sama :) 

A teraz czuje ze po prostu tęsknie, bo jesteś daleko za daleko..

Chciałabym się przytulić i zasnąć przy Tobie, i pozostaje czekać na dni, kiedy tak będzie. Mam jednak nadzieje że Tęsknić za Sobą będziemy zawsze, a My nie stanie się dla nas tylko zwykłym słowem.

Bo ważne żeby dbać o związek zawsze, nie zważając na to czy jest się ze sobą rok, dwa, czy trzydzieści.

"Czemu w zanadto jednej osobie?

Tej a nie innej? I co tu robię? 

W dzień co jest wtorkiem?"

Ostatnio wiara jest trudna, czuje że walczę przy każdej możliwej okazji, pójście na oaze, do kościoła..Do tego niedługo święta, czyli powraca stały temat.
A ja i ^ dalej jakos do końca dogadać się nie potrafimy,a może po prostu mamy problem z samą rozmową, a jak każdy wie ( a przynajmniej wiedzieć powinien) rozmowa to podstawa dobrej relacji, no i nam tego brakuje. Chciałabym to zmienić ale nie bardzo potrafie.
Jak widziałam ludzi z domowego kościoła, to chyba czułam lekką zazdrość, że sa tak blisko, że cieszą się po prostu swoją wiarą. A mnie nachodzą coraz częstsze wątpliwości, co dalej ze wspólnotą, chociaż wiem że Oaza to moje miejsce. Mam jednak nadzieję że się to jakoś ułoży. Że damy rade.